Kwiaty: Kwiaty róże czerwone

Czerwona róża

Nie wiemy — jak przemówić, spotkać się nie umiemy...
O różo, różo czerwona, powiedz ukochanemu,
żeś mię widziała tutaj od płaczu pobielałą,
że życie — bardzo krótkie, niewiele go postało,
że w nocy anioł mię budzi, jego imieniem wzywa...
O różo, różo czerwona, powiedz mu — niech przybywa!

Kazimiera Iłłakowiczówna

Spełnienie

Różo czerwona różo

kwiecie czarownej mocy

wspomnieniem ranisz duszę

płatkami cieszysz oczy

Różo kwiecie spełnienia

pachnąca pierwszą miłością

zostań w serca wazonie

napełnij je radością

Zapachem utul do snu

bądź losem przeznaczenia

zatrzymaj czas ulotny

niech spełnią się marzenia

Blask czerwonej róży
Blask czerwonej róży
spadł delikatnym promieniem
piękno Jej służy
i przychodzi wspomnieniem...
Usta tak subtelne, niewinne
i różowym malowane wzorem
pocałunek bym Jej posłał
z najpiękniejszym kolorem,
owoc poczuł, ciepło Jej odkrył
i zagłębił się w lica,
które z nieba czerpią barwy
a blask swój z księżyca...
Mojej wiosny włosy złotem obdarzone
dla miłości oczu pięknem są stworzone.
Przez cały czas na delikatnym wietrze
tańczę z Nią i chłonę Jej powietrze
całuję mą róże i patrze Jej w lica
zakochany napis w mym sercu:
miłości ulica.
Chłonę tą delikatność i rozkwita ma róża
chronić Ją będę, już ma anioła stróża
i nie puszcze Jej z ramion, nie oddam nikomu
me serce Jej szukało aż znalazło swego domu...

Czerwone róże

Czerwone róże symbol miłości

Przyniosłeś mi je kiedyś przed laty

Żeby mówiły z serca najprościej

Że twoja miłość jest jak te kwiaty

Gdy przyklęknąłeś wtedy przede mną

I rzekłeś słowa... daj mi swe serce

Róże płakały łzą potajemną

Jakby widziały w tobie szydercę

Cierniste róże... róże czerwone

Więdną i ranią ich ostre kolce

Gdyż umierają chwile szalone

Wszystkie początki mają swe końce

Minęły lata a w serce zimne

Kolce wbijają czerwone róże

Purpury żalem te łzy niewinne

To mego życia wierny podnóżek

Czasem na widok czerwonej róży

Staje mi w oczach wspomnienie chwili

Widzę jak klęczysz a czas się dłuży

I myślę... kto z nas bardziej się mylił.

julka56

Czerwone róże

Czerwone róże dostałam w piosence,

skąpane w ciepłych słowach.

Mocno zadrżało moje serce,

bo o miłości była mowa.

Róże są piękne, piosenka przyjemna,

cichutko nucę melodię.

Radość we mnie jest niezmierna,

słowa wciąż szumią mi w głowie.

Piosenkę schowam na serca dnie,

by stale przy mnie była.

Kiedy będzie mi źle,

zawsze będę ją nuciła.

Isana

Czerwone róża
Karminowych płatków aksamit

zachwyca i rani czerwień ust gorąca

roznamiętniona kropla krwi ,
ostrymi kolcami utoczona
piękno czerwonej róży zachwyca
i boleśnie potrafi zranić
jak miłość odrzucona
czerwona róża niedowiarka
potrafi odurzać piękno i cierpienie
zmysłów prawdziwa burza.

cichosz@

Spóźniony kwiat róży

Pożółkły i opadły,

już wszystkie liście z drzew,

i w nagich gałęziach wiatr,

jesienny niesie śpiew.

Na ścieżce między krzewami,

szarpie, podrzuca i wieje,

z spóźnionej, czerwonej róży,

swym drwiącym gwizdem się śmieje.

Różo, różo, królowo!

Za późno twój kolor lśni,

dziś stracisz swe wątłe płatki,

od chłodu się trzęsiesz i drżysz.

Ach, wietrze jesienny wietrze,

ulituj się nade mną,

złamiesz mi moją gałązkę

i co się stanie ze mną?

Różo, różo uciekaj!

Ja teraz jestem panem!

Różo uciekaj, nie zwlekaj,

ja tutaj królem zostanę!

Zawiało zimne wietrzysko,

zatrzęsło wątłą pięknością,

zatrzepotały płatki,

kolce czekały z godnością.

Spuściła główkę róża,

zadrżała i lęku zbladła,

pod zimnym, mocnym podmuchem,

złamana na ziemię padła.

Ucieszył się wiatr przez chwilę,

zatrzymał nagle w rozpędzie,

z trwogą patrzy na różę,

czy królem naprawdę będzie?

Czym będę mógł się pochwalić,

ni dobroć we mnie, ni pokój.

Zawstydził się wicher szalony,

przycisnął skrzydła do oczu.

Hej wietrze, jesienny wietrze

dlaczego jesteś tak srogi?

Twój czas się również skończy,

szykuj swe nogi, do drogi!

Kiedy nastanie wiosna,

uciekniesz na kraj świata,

róża znów pięknie zakwitnie,

cieszyć się będzie przez lata.

Przepraszam cię różo królowo,

że leżysz złamana na ziemi,

zakwitniesz znów w przyszłym roku,

pięknością świat rozpromienisz.